Typy leków nasennych, ich skutki uboczne, a także ryzyko uzależnienia

Badania przeprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) sugerują, że około jednej trzeciej populacji na świecie dotyka problem bezsenności. Szybki tryb życia często prowadzi do aktywności do późnych godzin, co z kolei wiąże się z brakiem odpowiedniego snu. Nieodpowiednia ilość snu może prowadzić do dyskomfortu w codziennym funkcjonowaniu, zakłócając nasz zegar biologiczny i tym samym stwarzając ryzyko wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych, jak również psychicznych.

Bezsenność to zaburzenie o charakterze zarówno psychicznym jak i behawioralnym, dlatego kluczowe jest podejście terapeutyczne uwzględniające aspekt psychologiczny. W niektórych przypadkach, bezsenność jest efektem obecności innej choroby, gdzie stosowanie leków nasennych pełni tylko rolę leczenia objawowego.

Wybór odpowiednich leków będzie zależał głównie od rodzaju bezsenności, której pacjent doświadcza. Konieczne jest jednak uwzględnienie faktu, iż leczenie to jest długotrwałe i często wymaga stosowania leków nasennych przez długi okres czasu. Te leki mogą być uzależniające i istnieje ryzyko ich przedawkowania, dlatego zawsze powinny być przyjmowane pod kontrolą lekarską.

W leczeniu bezsenności wykorzystuje się obecnie kilka grup leków: pochodne benzodiazepiny, niebenzodiazepinowe leki nasenne, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe oraz melatoninę.

Pochodne benzodiazepiny (BZD) są grupą leków, które zazwyczaj służą jako leki przeciwlękowe. Wśród nich jednak znajdują się takie, które mają profil kliniczny wskazujący na działanie nasenne. Istotne jest odpowiednie dozowanie tych leków, aby ułatwić pacjentowi zasypianie i przedłużyć czas trwania snu. Co więcej, nie powodują one senności w ciągu dnia po ich zażyciu. Wśród BZD z przewagą działania nasennego znajdują się: lormetazepam, midazolam, temazepam (o krótkim czasie działania), estazolam (o średnim czasie działania) oraz nitrazepam (o długim czasie działania). Stosowanie tych leków niesie ze sobą ryzyko uzależnienia, zwłaszcza od tych o długotrwałym działaniu, a także rozwój tolerancji. Ich mechanizm działania nie jest jeszcze w pełni zrozumiały, ale wiadomo, że działają poprzez kompleks receptorów GABA. Procesy zachodzące po zażyciu leków z grupy BZD prowadzą do redukcji pobudliwości neuronów i inhibicji przewodzenia impulsów w odpowiednich strukturach mózgu, co skutkuje efektem nasennym i uspokajającym.